مطالعات جديد نشان مي دهد كه ارتباط ظريف و دقيقي بين چرخه فعاليت هاي خورشيدي و عملكرد آب و هواي منطقه حاره اي اقيانوس آرام وجود دارد كه قسمت هاي زيادي از كره زمين را تحت تاثير قرار مي دهد.
چرخه خورشيدي دوره اي در فعاليت هاي خورشيدي است كه 11 سال طول مي كشد و در طول اين دوره ميدان مغناطيسي داخلي خورشيد دستخوش تغييراتي منظم مي شود.
اين تحقيق به دانشمندان كمك مي كند تا سرانجام بتوانند پديده هاي آب و هوايي همچون باد و باران هاي موسمي هند و بارش هاي استوايي را سال به سال پيش بيني كنند.
اگر انرژي اي كه زمين از خورشيد دريافت مي كند تنها 1/0 درصد در طول يك چرخه خورشيدي 11 ساله تغيير كند، چقدر اين نوسان كوچك مي تواند عامل تغييرات بزرگ در الگوهاي آب و هوايي زمين باشد؟
در پاسخ به اين سوال، نقش خورشيد در 2 ناحيه به ظاهر نامربوط به هم بررسي شد؛ يكي تركيبات شيميايي در استراتوسفر و ديگري دماي سطح آب اقيانوس آرام در ماكزيمم فعاليت هاي خورشيدي.
براساس نتايج اين تحقيق اين موضوع مي تواند سبب تشديد باد، بارندگي و تغيير دماي سطحي دريا ها شده و قادر به پوشش مناطق حاره اي و زير مجموعه هاي آن و در نهايت تاثير بر آب و هواي جهاني شود.
خورشيد، استراتوسفر و اقيانوس ها به گونه اي با هم در ارتباط هستند كه مي توانند به وقايعي همچون بارندگي زمستاني در شمال آمريكا تاثير بگذارند.
درك اثر چرخه اي خورشيدي مي تواند نگرش تازه اي به وجود آورد تا دانشمندان كه در حال حركت به سوي پيش بيني الگوهاي منطقه اي آب و هوا هستند، بتوانند الگوهاي آب و هوايي دهه هاي پيش رو را از قبل پيش بيني كنند.
ارتباط بين ماكزيمم انرژي چرخه خورشيدي و آب هاي سردتر در قسمت هاي استوايي اقيانوس آرام اولين كشف دانشمندان در اين تحقيق است.
ماكزيمم انرژي چرخه اي خورشيدي مي تواند باعث تقويت پديده ال نينو و تعديل لانينا شود.
منبع: هواکده
