به گزارش سرویس وب گردی پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، در حالی شرکت «مارس وان» این پروژه را اقدامی برای کاوش جهان خارج می داند که بسیاری از مردم آن را نوعی ماموریت خودکشی قلمداد می کنند، چرا که در این سفر انسان به سیاره ای فرستاده می شود که برای بشر غیر قابل زیست است. این پروژه قرار است در سال 2023 و با اعزام دو نفر به مریخ آغاز شود. در طی سه روز نخست اعلام این پروژه بیش از 20 هزار نفر از سراسر جهان در وب سایت این شرکت ثبت نامه کرده اند.
باس لانسدراپ یکی از بنیانگذاران مارس وان در یک نشست خبری در شانگهای چین اعلام کرد: «مطمئن است این پروژه رویا را به واقعیت تبدیل می کند و قصد دارد بیش از 500 هزار متقاضی برای این سفر بی بازگشت جمع کند.وی گفت وقتی حدود 40 کاندیدا به خوبی آموزش داده شدند تصمیم نهایی در مورد انتخاب نخستین ساکنان سیاره سرخ توسط یک رای گیری تلویزیونی صورت خواهد گرفت.»
لانسدراپ افزود: مارس وان، پس از نیویورک، شانگهای را به عنوان دومین توقفگاه برای کنفرانس خبری درخواست و ثبت نام انتخاب کرده چرا که معتقد است بسیاری از چینی ها بویژه جوانان بسیار به فضانوردی علاقمند هستند.
برخی از شهروندان چینی این پروژه را شیوه مناسبی برای تغییر زندگی روزمره می دانند. این درحالی است که برخی نیز با اشاره به هوای آلوده چین، به طعنه، هوای مریخ را برای تنفس پاک تر و بهتر می دانستند.
افرادی که براساس درخواست ثبت نام خود، انتخاب می شوند باید متأهل باشند آنها در سال 2018 سفر خود را آغاز می کنند، سفری که تسهیل کننده راه برای ایجاد یک پایگاه مریخی در سال 2023 خواهد بود. این زوج باید 501 روز را باهم در یک شرایط محدود سپری کنند.
بر اساس اظهارات نمایندگان این شرکت غیرانتفاعی، این مسافران فضایی هرگز به زمین باز نمی گردند، آنها زندگی خود را در مریخ خاتمه می دهند.این بلیت یک طرفه به مریخ مأموریت را شدنی و ممکن می کند، هزینه را تاحد زیادی کاهش می دهد و از سوی دیگر باید در نظر گرفت که هنوز هیچ فناوری برای بازگشت به زمین از مریخ وجود ندارد. این شرکت اعلام کرده است درحال حاضر به هیچ فناوری جدیدی برای فرود انسان روی مریخ نیازی نیست.
درحال حاضر مسائل عملی نیز به عنوان برخی از چالشها مطرح می شود برای مثال آیا درحال حاضر می توان یک سیستم دارای ثبات برای زنده ماندن مسافران در چنین شرایط زیست محیطی سختی رسید که تا سال 2023 عملی و اجرایی باشد.
گرند اندرسون از سازمان همکاری توسعه فضایی پاراگون که سیستمهای حفظ حیاتی می سازد و به تلاشهای شرکت مریخ یک ملحق شده گفت: پرسشهایی که درباره قابلیت اطمینان و قدرت این سیستمها برای بقای مسافران مطرح می شود باید پیش از ترک زمین پاسخ داده شوند.
